Ondan geriye sayarken canlandı mı bütün bir senen senin de yaşadıkların ve yaşattıkların. Hepsi birer birer geçti mi gözlerinden 9, 8, 7..... diye devam ederken... Bakıyorum da şöyle geçen zamana kaç farklı duygu bırakmışım kendi adıma havaya, bazen suya bazen de kimisi daha yeni kabuk bağlamış yarama. Acının içinden tatlı, tatlının içinden ekşi çıkartmış olduğum bu yılda öğrendiğim en önemli şey; sevmek ama herşeyden önce kendini sevebilmek. Seveceksin ki bileceksin, bileceksin ki öğreteceksin paylaştıkça çoğalacak belki de başka bir hayatın suratındaki gülücüğün sahibi sen olacaksın. Baktın ki olmuyor gene tebessümle selamlayacaksın, tatlının içinden çıkan ekşini. İzin vermeyeceksin ellerinde büyük bir tutkuyla taşıdığın hayatına başka bir senaryo yazılmasına. Çünkü hayat her zaman senin baktığın çerçeveyle kısıtlı kalmıyor. Kimi insanlar kendine bile yabancı yaşıyor o çerçevenin içinde kimisi de ne istediklerini bilerek onları mutlu eden insanlarla dolduruyor her anını. Bazen etrafına yeni çerçeveler koyuyor bazen de mevcut olanı dilediği gibi süslüyorlar. Hayatın en güzel ritmiyle topuklarını yere vura vura tadına vardığın, kendi öykünü dilediğin gibi yazıp çizdiğin uçsuz bucaksız çerçevelerin olsun, ama sadece senin olsun...
Her daim ..
Komentáre